۱۳۸۷ آبان ۸, چهارشنبه

نوشتنم نمی آید
بدیش این است که سکوت کردنم هم نمی آید
چیزی می خواهم بگویم که خودم هم نمی دانم


نامه ام باید کوتاه باشد،
ساده باشد،
بی حرفی از ابهام و آینه،
از نو برایت مینویسم:
حال همه ی ما خوب است،
اما تو باور نکن

هیچ نظری موجود نیست: