۱۳۹۳ شهریور ۹, یکشنبه

مشکل دقیقا آنجا بود که آن تصمیم و انتخاب که احتمالا برای نود و پنج درصد تمام مردم جهان غایت و نهایت زندگی بود، برای من سم بود. برای من مرگ و نیست بود، ابتذال و بی مایگی بود، پستی و هرزگی بود، ترس و محافظه کاری بود. در یک کلام تجمیع تمام خطاهای بشری بود برای من. این شد که همان شبش بعد از نزدیک به سه سال چیزی به اسم خواب را به معنی واقعی اش تجربه کردم، ناراحت بودم اما به معنی تمام کلمه خوابیدم آن بعد از آن همه وقت. آن اشتباهِ شاید برای همه برای من شوکران بود فاجعه بود  

هیچ نظری موجود نیست: