۱۳۹۰ خرداد ۱۱, چهارشنبه

حیوان هم که باشی می فهمی مرده مرده است باید بگذاری و بروی از کنارش ، دندان نمی کشی برای شکاری که مرده باشد . من نه حرمت مرده می فهمم و نه عزاداری ، به چپم است اما لعنت بر عاقبت شما حرامزاده ها که از مراسم مرده ها هم نمی گذرید از آن هم مرده می سازید دوست دارم باور کنم به قول شاملو باش تا نفرین دوزخ از تو چه سازد را اما این بغض و کینه را که مدت هاست با خودم این طرف و آن طرف می برم چه کنم می ترسم من هم مانند پدرم این را میراث بگذارم برای بعدی ها این همه کثافت و عقده با ما نمی میرد خودش زنده می ماند پابرجا من این کشور را این مردم را این آزادی را این شادی را کردم صیغه شما برای شما اصلا تا دمیدن اسرافیل بخوابیدش . اما دور باشید از اما نه از روی التماس برای خودتان می گویم دندان های ما از خوردن سنگ ها تیز شده

هیچ نظری موجود نیست: