مرگ برای هر وضعیت تام و تمام است. از آن بدتر مرگ ابژه برای سوژه است، از آن به بعد تمام معادلات و خاطرات ابژه بودن که روزی امکان و مزیت برایش محسوب می شد خاتمه می یابد و بعد از تمام ردها و آثار خود را با مرگش پاک می کند.
حقیقاتا این مرگ سخت است زجرآور است برای هر دو قطب ماجرا شاید. اما ابژه هایی نیز هستند که توانایی این خود مرگی را به بهترین شکل با خود به همراه دارند. رستاخیز تنها حماقتی از سمت ابژه ی پسر تا به حقیقت گم گشته اش باز گردد. اما دریغا و دردا که رستاخیزی درکار باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر