۱۳۸۷ بهمن ۶, یکشنبه

بمیر بمیر تا که ترا رها کنند

فاصله ی زیادی بین یک ایده آلیست تا یک آنارشیست نیست یا از هم بدتر هر دو یکی هستند با این فرق ساده که اولی در امیدواری کامل است و دومی در نا امیدی اما ته ته اش را بگردی شاید کوری باشد به انتظار حس کردن یک نور فقط حس کردنش .
پ.ن : دی یکی از سکانس های فیلم بودا از شرم فرو ریخت هنا مخملباف جایی یکی از شخصیت های داستان که به طرز بی رحمانه ای بچه است دیالگ جالبی دارد
بمیر بمیر تا که ترا رها کنند

هیچ نظری موجود نیست: