می دانم که می دانی روز هایی که بر آدم سخت می گذرد صدایی برای گفتن نمی ماند اصلا مگر می شود از چیزی تا بدین حد دردناک و درونی سخن گفت . سال هاست که من نفهمیدن چطور می شود درد را ترجمه کرد به زبان به صدا
رولت ایرانی دقیقا معنی زندگی حالای ماست .... برنده ندارد و بد تر از آن اینکه پایان ندارد حالا دیگر این شلیک به خود نیست که عذاب آور شده این تکرار است و تکرار و تکرار .... حداقل در این تکرار ما انتخاب کردیم سقوط کنیم یا شاید انتخاب شدیم نمیدانم "در یک قدمی پرتگاه گناه است و بر قله ی تقوا نشسته ام سقوط را عشق است" روزبه روزبهانی